vrijdag 31 juli 2009

Jij & ik


Jij geeft me Jou handen zegt:
Ik ben er voor je
vertrouw me
volg me
deel met me
wees wie je bent
open je
zoals je bent
en Ik zal je beschermen
je voeden
je verlangens
en wensen beantwoorden
en vervullen.

en ik
leg mijn hand
in die van Jou
ik stel me open
onderwerp me volledig
en geniet
omdat ik mag zijn
omdat ik ben
veilig
in Jou handen.

woensdag 29 juli 2009

Zou het kunnen

Soms vraag ik me wel eens af waar de behoefte vandaan komt om pijn te ervaren. Of om dominant of onderdanig te zijn. Er is een hoop onderzoek naar gedaan en er bestaan diverse verklaringen voor. Maar echt duidelijkheid is er niet over.

Maar waarom maakt het dat mijn verlangen zo groot is naar een spel? Hoe komt het nu als ik aan touwen denk, dat mijn gedachten afdwalen naar een spel? Terwijl er op dat moment helemaal geen sprake is van een spel.

Kan er geen spraken zijn van een pavlov effect? Dat je gedachtes afdwalen bij het zien van touwen. Dat je een beeld voor ogen krijgt dat jij, als sub zijnde, vastgebonden bent met die touwen. Of omgekeerd dat mijn Meester naar paardrijden kijkt en een zweep ziet en dan aan zijn sub denkt en haar dan voor ogen haalt met de gedachte dat hij haar aan het slaan is.

Het lijkt mij wel een leuk experiment, gewoon eens kijken wat voor effect een bepaald voorwerp heeft. Kijken of je geil wordt van het zien van dat voorwerp. Het is ook een soort mindplay.

Dit zou je ook kunnen doen met muziek. Mijn eerste spel met mijn Meester draaide hij muziek van Victor Lazlo. Zou ik nu bij het horen van deze muziek verlangen naar een spel met mijn Meester?

Zou het kunnen?

dinsdag 28 juli 2009

Halsband, pols en enkelbanden


Ik stapte achter mijn Meester zijn huis binnen en viel op mijn knieën zoals opgedragen. Ik zag voor mij een halsband op de grond liggen. De eerst gedachte die bij mij naar boven kwam was, die wil ik niet om daar voel ik me niet prettig bij. Maar ik zei er niets over en liet de halsband door mijn Meester om doen. Daarna maakte hij er een riem aan vast en trok me met zich mee. Ik moest op handen en knieën verder kruipen naar mijn polsbanden die verderop lagen. Deze moest ik zelf omdoen. Weer verderop lag een leren blinddoek. Ik schrok daar wel van omdat ik eigenlijk niet bij het eerste spel geblinddoekt wil worden. Maar ik zei er wederom niets van en onderging het. Daarna trok hij me mee naar de woonkamer en beveelt me om te gaan staan. Ik gehoorzaamde en stond op. Mijn Meester zei met een kalme stem, kleed je rustig uit en ik hoop voor je dat je maar twee kledingstukken aan hebt anders zijn de gevolgen voor jou. Ik had gehoorgegeven aan de kledingvoorschriften van mijn Meester. Ik had een zwarte rok aan met een witte blouse. Ik kleedde me rustig uit en stond naakt voor mijn Meester. Hij streelde mij lichaam en vertelde me dat hij de overburen op de hoogte had gesteld dat ik daar naakt zou staan en dat ze me nu aan het keuren waren. Ik schrok er wel van maar gelijke tijd dacht ik, nee dat kan niet dat zal hij nooit doen, maar zeker weten deed ik het natuurlijk niet. Mijn Meester deed mijn blinddoek af en ik zag dat de lamellen dicht waren. Dus het was allemaal mindplay. Ik moest op een stoel gaan zitten en kreeg enkelbanden om en werd vastgemaakt aan de stoel. Wat daarna allemaal gebeurde is aan een roes voorbij gegaan. Wat ik nog wel weet is dat ik samen met mijn Meester op bed lag dat ik vol trots naar mijn polsbanden keek. Ja, ik voelde me hierdoor zijn bezit. Dat is me het meest bijgebleven van de avond. Ik voelde me zijn bezit. Dank u Meester.