Meester belde me op

Mijn Meester belde me op en had me even uit balans gebracht. We hadden elkaar die dag nog niet gesproken, maar ik herstelde me snel. Je zei, dat ik me niet mocht uitkleden en dat ik in de houding die jij graag ziet op je moest wachten. Het kan wel zijn dat je even moeten wachten, voegde je er aan toe. De verbinding werd verbroken, terwijl ik nog wat aan je wilde vragen. Ik werd met gemengde gevoelens achter gelaten starend naar mijn telefoon.

Ik liep ongeduldig door de kamer. Wist niet hoe laat je zou komen. Het kan nu zijn, maar het kan ook nog uren duren. Jij was tenslotte nog op kantoor. Onderweg naar mij zou jij je gedachten om schakelen, van jouw werk naar mij en van kantoor naar ons beide. Het verkeer hield je meer op dan je had gedacht, maar gaf jou meer tijd om je om te schakelen.

Ik besef dat de beperkte instructies die jij mij gaf, jou de mogelijkheid bied om jouw creativiteit toe te passen. Daardoor bracht het mij ook in onzekerheid. Wat moest ik doen? Ik liep heen en weer door de kamer. Ik moest een houding vinden die mij niet te veel last zou bezorgen voor het eventuele lange wachten, maar tegelijk niet te veel zou laten zien hoe ik mij voelde. Ik wist, als ik het naar mijn gevoel goed deed, zag jij altijd nog kans om mij te straffen, omdat jij altijd wel iets zou vinden wat ik niet goed had gedaan. Jij weet maar al te goed dat ik dat goed beseft. Ik zie voor me hoe jij grijnst, als jij denkt aan hoe er voor mij geen ontkomen aan is.

Ik hoor de voordeur en ga snel in de gewenste positie zitten die jij graag wilt zien. Ik hoor je schuifelen in de gang, maar het duurt nog een hele tijd voordat je binnen komt. Ik begin ongeduldig heen en weer te bewegen. Zou hij iets vinden om me toch te kunnen straffen? Plotseling gaat de deur open en stap je achter mij de kamer binnen. Ik hoor je zuchten.

Ik zit in mijn zwarte rok strak rond mijn kont en benen op mijn knieën met mijn handen opengedraaid op mijn bovenbenen en mijn hoofd opgeheven en mijn borst naar voren op je te wachten. Deze houding geef aan dat ik me onderwerp aan jou. Mijn vrouwelijkheid en onderdanigheid, perfect samengaand.

Wanneer jij terug loopt naar de gang om je jas aan de kapstok op te hangen, zie jij mijn zwarte jasje hangen. Je glimlacht, en raakt mijn jasje aan die jou de gelegenheid geeft om mij straks te straffen.

Je draait je om en loopt terug naar de kamer. Je loopt naar mij toe en loopt langs me heen en ga op de bank achter mij zitten. Je pakt een tijdschrift op die daar op de grond ligt en bladert er verveeld in. Je stapt op en loopt richting de keuken en rommelt daar wat. Even kijk je over je schouder naar mij en zie dat ik zenuwachtig mijn handen beweeg op mijn benen.

Een aantal minuten later hoor ik je terug komen. Ik voel je ogen in mijn rug branden. Je wacht even voordat je verder naar mij toe komt.

Staat je goed dat rokje, zeg je, en loop om me heen zodat je voor me staat. Sta op, zeg je. En ik gehoorzaam. Je loopt verder om mij heen. Met jouw hand ga je onder mijn rok en schuif hem omhoog tot over mijn billen. De rok zit strak om mijn heupen. Mijn billen, mijn zachte huid, nodigen jou uit. Je heft even jouw hand, maar je bedenkt je snel en laat deze weer zakken.

Je pakt mijn topje en schuift deze ophoog. Mijn borsten bieden even weerstand, maar je trekt het stof ruw over mijn borsten heen. Jouw hand grijpt in het voorbijgaan mijn vrijgekomen borst. Je weegt mijn borst het zachte vlees, deinend in jouw schommelde hand. Het voelt teder aan. Even denk je er aan om nu te stoppen, voor even dan.

Je wacht even om je te herstellen. Plots pak je mijn tepel tussen duim en wijsvinger en trekt het zachte puntje recht naar beneden, ver genoeg om het pijnlijk te maken.

Jij voelt hoe ik op de pijn reageer door mijn kont naar achteren te duwen tegen jouw heupen aan. Je laat los en ik herstel me weer en een zucht ontsnapt mijn mond. Maar een fractie van een seconde daarna herhaal jij dezelfde handeling. Maar dit keer knijp jij harder en trek sneller mijn tepel naar beneden. De pijn is dit keer ondragelijk en mijn lichaam verraad dat. Maar je laat niet los om me van deze pijn te verlossen.

Mijn jouw vrije hand ga je achterlang tussen mijn billen door op zoek naar mijn kut. Je leg jouw hand vlak op mijn kut, drukkend, ruw, jouw middenvinger zoekend, graaiend naar mijn ingang. Ik ben drijfnat. Je bent amper een paar minuten binnen en ik ben al drijf nat. Maar ik weet dat het niet door jou komt, maar door de spanning, het wachten, en mijn eigen fantasie.

Je laat mijn tepel los en ik herstel me. Recht mijn rug en geef een diepe zucht. Met je vrije hand hoor ik dat jij je gesp van je riem los maakt. Je zegt, dat je de riem gisteren nieuw hebt gekocht.

Jouw hand verlaat tergend langzaam mijn natte spleet. Je zorgt dat jouw middelvinger zo lang mogelijk mijn lippen raakt.

Je trekt de riem uit de lussen van jouw broek. Bij elke stap hoor je een zachte klik van het leer. Je zegt, dat het leer zeer zacht en licht is. Voel maar, zeg je. Mijn adem stokt, omdat ik denk dat je er mee gaat slaan. Maar je legt de riem op mijn schouders. Ik voel het heen en weer bungelen over mijn rug. Ik verstar, omdat ik bang ben dat hij van mijn schouder zal glijden, maar dat doet hij gelukkig niet.

Je doet een stap naar achteren en bekijk me van een afstand. Je ziet mijn kutlipjes glinsteren van mijn sappen. Met je wijsvinger tik je even tegen mijn rechter lipje. Druk deze even opzij en duwt met jouw vinger tegen de ingang en boort zich een weg naar binnen. Door de ruwheid duw ik mijn schouders naar voren en op dat moment voel ik dat de riem van mijn schouder glijd en komt met een klap op de grond.

Op datzelfde moment hef jij jouw hand en land met een harde klap op mijn bil. Ik geef een gil en er land nog een harde klap op mijn bil. Auw, ontsnapt mijn mond en probeer deze nog te smoren, maar het is al te laat. Er volgt nog een harde klap op mijn bil. Je hoort me diep ademen en probeer om de pijn weg te slikken.

Heel jammer, waardeloos ben je, zeg je, en buig je voorover en raap de riem op. Je vouwt hem dubbel. Dan zie ik in mijn ooghoek dat je arm omhoog zwaai en land met een harde klap op mijn linker bil. Mijn hele lichaam buigt zich naar voren onder de harde klap. Mijn mond laat een kreet van pijn ontsnappen.

Je wacht even, ik probeer me te herstellen, maar heb daar geen tijd voor, want de volgende haal richt zich op om vervolgens op mijn rechter bil te landen. De pijn is vreselijk en bijt hard op mijn onderlip. Jij heft nogmaals je arm op vervolgens weer op mijn linker bil neer te komen.

Ik slaak weer een kreet, maar deze keer is het een ongeremde kreet. Je laat snel de volgende klap volgen, en nog sneller de volgende. Ik krijg amper de tijd om te ademen, de pijn is ondragelijk. De slagen volgen elkaar bliksemsnel op, je bent ongeremd, sla er maar op los, ik schreeuw, stop nee stop!!

Je stopt. Je glijdt met je hand over mijn brandende billen. Ik ben helemaal verkramt van de pijn. Jij weet dat het woord, 'waardeloos', niet correct is, dat ik van onschatbare waarde ben. Omdat jij mij lief hebt en kust me teder.