Een gevoel

Ik voel me gewoon niet zo lekker in mijn vel.

Er speelt wel van alles in mij, maar ik kan er de woorden niet voor vinden. Misschien zijn er ook niet altijd woorden voor datgene wat er in mij omgaat. Gevoelens hebben soms geen woorden. En bovendien weet ik vaak niet goed wat ik voel en waarom.

En dan kan ik mijn uiterste best gaan doen om te proberen het toch onder woorden brengen, er een verklaring voor te zoeken voor wat ik voel, maar dat levert denk ik niet zo veel op. Een gevoel is nou eenmaal niet altijd te verklaren. Een gevoel is er gewoon. Of je het nou wil of niet, en of het nou verklaarbaar is of niet.

Ik ben, net als veel andere mensen, vaak geneigd om vervelende gevoelens niet te willen voelen. We verzetten ons dan tegen die gevoelens, of stoppen het weg, of vluchten ervoor weg. Soms lukt dat wel een tijdje, maar uiteindelijk zal het averechts gaan werken.

Veel meer rust geeft het als je je gevoel kan aanvaarden, ook als het even wat minder fijn voelt. Het gevoel er gewoon laten zijn, en het even ruimte geven. En tegelijkertijd beseffen dat het gevoel ook weer over gaat, en er ook weer andere gevoelens zullen komen.