Het komt altijd goed
Sprak ik stoer en ik geloofde het zelf.
Ja echt!, benadrukte ik
en vroeg me af of ik geloofd werd
Het komt altijd, altijd goed
Zei ik nogmaals, echt, echt waar
Ik slik mijn tranen weg
Het komt áltijd goed écht waar!
In gedachten zie ik zijn ogen
Voel ik zijn huid nog tegen die van mij
En ik breek ter plekke in tranen uit
Het komt altijd goed, fluister ik
Maar alles wat er te horen is is mijn gesnik
Want soms, heel soms gaan dingen ook gewoon mis
Het komt vast wel goed
Maar soms...... heel soms ook niet...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten