Vergeten, negeren en straf

We gaan elkaar vandaag weer zien. Wat heb ik er zin in. De afgelopen week hebben we alleen maar kunnen appen en niet kunnen bellen. En moet je zeggen dat dat toch echt anders aanvoelt. Je hebt wel gewoon dagelijks contact maar om toch ff de stem te kunnen horen maakt het echt anders. Dat had ik echt niet verwacht. Wat verlang ik erna om hem weer te zien. Tenminste van zien zou geen spraken zijn. We zouden onze eerste date een klein beetje over doen. Helemaal kan nooit, omdat ik hem nu al ken en heb gezien.

We hadden afgesproken dat hij me zou bellen als hij de auto geparkeerd had en mijn kant op zou komen. Ik zou de deur op een kier zetten en geblinddoekt in de kamer op hem wachten. Dat zou het plan zijn, maar het liep iets anders. Ik had die ochtend al vroeg boodschappen gedaan en was thuis aangekomen. Had me omgekleed en zat te wachten. Toen dacht ik, ik kan nog wel even bellen heb daar nog wel tijd voor. Maar niet dus. Toen ik aan de telefoon zat werd ik door Alex gebeld, maar kon hem niet opnemen, omdat ik met iemand anders aan de telefoon zat. Wilde hem een appje sturen, maar omdat hij telkens bleef bellen lukte me het niet om dat te doen. En toen ging de deurbel. Ik liep naar de deur en deed deze open en liep direct weer terug naar de keuken. Ik wilde niet te veel doen, laten of wat dan ook. Omdat ik onze afspraak niet kon uitvoeren.

Alex deed zijn jas uit en hing deze op. Liep naar de kamer en ging op de bank zitten. Ik was al die tijd nog aan de telefoon. Ondertussen maakte ik een kopje koffie voor hem. Ik beëindigde het telefoongesprek en liep met de koffie naar hem toe en zette deze voor hem neer en ging naast hem zitten. Ik verontschuldigde me dat ik aan de telefoon zat. Op dat moment kreeg ik geen reactie van hem en zat hij druk in zijn telefoon te kijken en was ik geen blik waardig. Wat voor gevoel er toen door me heen ging was niet fijn. Werd min of meer door hem genegeerd en dat vind ik het ergste wat er is. Ik stapte direct van de bank en liep richting keuken. Sloeg mijn handen voor mijn ogen en stond met mijn rug naar hem toe.

Even stond ik daar de tranen prikte in mijn ogen, maar wilde niet gaan huilen. Wilde niets laten blijken dat dit mij raakt. Tuurlijk weet ik ook wel dat mijn lichaamstaal boekdelen spreekt. Maar toch. Ik hoorde hem opstaan en mijn kant oplopen. Hij beveelde me om voor hem te komen staan. Met ferme toon sprak hij, denk je werkelijk dat ik ga staan wachten totdat jij opneemt en dat ik buiten blijf wachten? Ik begon te stotteren en zei, dat dat helemaal niet mijn bedoeling was, maar dat ik niet kon reageren, omdat ik aan de telefoon zat. Je en?, je weet wat we hadden afgesproken en had je op kunnen nemen, zei hij. Ik wilde nog van alles zeggen, maar slikte alle woorden in. Hij ging op ferme toon door, wat je nu hebt gedaan is vele malen erger dan al die fouten van afgelopen week. Je stelt me echt teleur. Deze woorden kwamen hard aan en sloeg mijn handen voor mijn ogen en begon in stilte te huilen. Wilde niet laten zien dat dit mij raakte. Hij zei volgens mij nog meer, maar deze kwamen niet echt bij mij binnen.

Ik voelde zijn vinger onder mij kin en dwong me hem aan te kijken. Maar sloeg mijn ogen direct weer neer. Kijk me aan, beveelde hij mij. Hij beveelde me mee te lopen naar de bank en daar op mijn knieën plaats te nemen. Hij ging op de bank zitten. Je weet dat ik dit niet ongestraft voorbij kan laten gaan, zei hij. En hij dronk van zijn koffie die ik voor hem klaar had gezet. Hij proesten het uit en zei, wil jij mij nu straffen met me vreselijke koffie voor te schotelen? Ik stotterde en zei dat ik dat niet bewust had gedaan, maar vergeten was om een nieuw cupje in de machine te doen.

Hij beveelde me om weer te gaan staan. Wil je in één keer je straf of in delen?, vroeg hij mij. Ik gaf geen antwoord. Je weet dat ik hier een hekel aan hebt om dingen meerdere keren te moeten vragen, zei hij op ferme toon. Ik aarzelende en dacht bij mezelf, als ik alles in één keer doe dan ben ik er ook direct van af. En zei, alles in één keer graag. Is dat wat je wilt, vroeg hij? Ik stamelde een beetje en zei, denk het? Je denkt het?, zei hij. Ik vraag je nog één keer, is dit wat je wilt? Ik stotterde een beetje en zei met zachte stem, ja ik wil dit. Ok dan, ga ik je alle straf in één keer geven. Hij deed me een blinddoek om en pakte mijn hand beet en leidde me naar de andere kamer.

We kwamen in de andere kamer aan en liet mijn hand los en hoorde hem weglopen en even later weer terg komen. Hoorde hem wat rommelen en probeerde uit het geluid op te maken wat hij aan het doen was. Maar dat kon ik niet echt. Kon natuurlijk wel dingen verzinnen wat me te verwachten stond, maar zeker wist ik dat niet. Kleed je uit, beveelde hij me. Ik gaf gehoor aan zijn beveling en kleedde me uit. Daar stond ik geblinddoekt naakt voor hem. Ik kreeg bondage aangelegd om mijn polsen en werden boven mijn hoofd aan het plafond vastgemaakt.

Even bleef het stil en stond ik daar met mijn armen in de lucht en benen gespreid. Waar liggen die gemene knijpers van je, vroeg hij. Ik wilde zeggen dat ik dat niet wist, maar zei dat het ergens in de ladekast moest liggen. Maar waar wist ik niet. Hij liep naar de laden kast en begon daar te zoeken. Toen hoorde ik hem terug komen lopen. Je krijg deze knijper op één van je tepels en gaan dan rustig tellen hoe lang je het vol houdt. Ik heb gelezen dat je het zeker 40 seconden vol kan houden. In mijn geheugen kon ik me niet herinneren dat ik het zo lang vol had gehouden. Met deze knijpers had ik een aantal jaren geleden moeten oefenen om zo lang mogelijk op mijn tepels te hebben. Nou ik kan je vertellen dat was zo heftig dat ik ze na deze training en uitgevoerde opdracht van toen direct heel ver weg had verbannen. En nu komen die verdomde knijper weer boven drijven. Je kan je wel voorstellen hoe ik hem vervloekte.

Hij zette de knijper op mijn tepel. Ik begon gelijk te piepen en hij haalde de knijper eraf en zette hem er weer opnieuw op en begon te tellen, 1 2 3...... 9.... 15.... 25... Ik ademde diep in en uit om zo de pijn te onderdrukken, maar de pijn werd toch steeds heftiger. En ik hoorde hem verder tellen 29.... 34... in gedachte had ik mezelf opgelegd om tot 40 tellen door te gaan en ik hoefde nog maar een paar tellen. 36.... 38.. 40. Mag hij er asjeblieft vanaf meneer en mijn tepel werd bevrijd van de knijper. Een diepe zucht ontsnapte mijn mond. In gedachte dacht ik en nu is het klaar. Maar toen hoorde ik hem zeggen en nu gaan we de andere tepel doen. Nou je wilt niet weten wat er door me heen ging. Echt ik vervloekte hem voor van alles en nog wat. Hij zette de knijper op mijn andere tepel en zei, hier ga je net zolang de knijper erop houden als bij de andere. Als dat niet lukt beginnen we weer opnieuw. En hij begon te tellen, 1... 5.... 9.... 15.... 24... Ben al over de helft, sprak ik mezelf toe nog even volhouden. 28... 34..... 37... 39 40 En mijn tepel werd bevrijd van de knijper. Een diepe zucht ontsnapte, zo dat zit erop. Maar nee hoor ik voelde op beide tepels de knijpers weer, maar dit trok ik echt niet en vroeg mag asjeblieft de knijpers van mijn tepels meneer. En hij haalde ze eraf.

Zo dat was je eerste straf. Weet je wat ik nu gaan doen, vroeg hij? Ik antwoordde dat ik dat niet wist. Ik ga je net zolang slaan totdat alle knijpers van je borsten af zijn. Het bleef even stil om het tot mij door te laten dringen. Vervolgens kreeg ik meerdere knijpers op mijn borsten en tepels. De knijpers op mijn tepels waren best heftig na de sessie van hiervoor. Even stond ik daar met al die knijpers op mijn borsten en mijn armen in de lucht en benen gespreid. Ik ga beginnen, zei hij. De eerste zweepslag daalde neer op mijn borsten, maar hoorde nog geen knijper op de grond vallen. De slagen daalde de ene na de ander neer op mijn borsten. De knijpers op mijn borsten waren nog wel redelijk vol te houden, maar mijn tepels waren heel gevoelig en dat was niet fijn. Toen moesten die knijpers als laatste nog van mijn tepels. De ene naar de andere zweepslag daalde op mijn tepel neer. Ik voelde me een beetje afglijden. De slagen volgde elkaar op, maar de knijpers wilde niet van mijn tepels af. En moet je zeggen dat het best wel pijnlijk was. Helemaal omdat mijn tepels voor deze straf al gepijnigd waren. Gelukkig na een aantal zweepslagen waren de laatste twee knijpers van mijn tepels.

Hij maakte me los en nam me in zijn armen en kuste me. En zei dat hij trots op mij was. Ik beantwoorde niet echt zijn omarming omdat ik nog helemaal bedust was van de straf die ik had ondergaan. Maar na even bij te zijn gekomen bevestigde ik zijn omarming en kuste hem hartstochtelijk.