Ik ben een parel. Nee, niet zo’n sieraad die je vindt in een winkel. Ook
niet zo’n juweel die je in dure juwelierszaken vindt. Maar ben een zuivere
pure parel verscholen in een schelp, in diepe zwarte wateren. Jij hebt een
glimp van mij opvangen en zag de glans van mijn parel uitstralen. Jij werd
ontroerd door mijn schoonheid, mijn puurheid.
Je sprak me aan. Jouw
woorden klonken als symfonie in mijn oren. Ik zei, lees mij, neem me mee op
onbekende wegen buiten mijn schelp. Leid me, wees mij gids. Zowaar wou jij
mijn gids zijn, en we dreven naar elkaar toe. De stroming nam ons mee. Elk in
dezelfde richting.
Lees mij, zei ik. Ik ben een blanco vel dat vraagt om
beschreven te worden, door jou. Met de woorden vertrouwen, respect, overgave
en veel meer wat ons pad zou kunnen kruizen. De woorden dansten voor mijn
ogen. Ik verdronk er bijna in. Jij sprak de woorden die ik wilde
horen.
Lees mij, fluisterde ik. En terwijl ik dat zei, ging mijn schelp
opnieuw een stukje open. Ik fluisterde, toe laat me glanzen in jouw handen,
wil opnieuw uit mijn schelp komen. Maar wees voorzichtig wil niet weer
gekwetst worden. Door jouw vertrouwen aan mij te geven, zal ik jou mijn
vertrouwen geven. Lees mij en samen beginnen we aan een nieuw begin.
Jij hebt een parel ontmoet en parel die haar glans had
verloren.
Wilt u mijn weer laten schitteren?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten