Totale overgave

Totale overgave, zou ik in staat zijn om tot die totale overgave te komen? Zou ik niet weer naar genade grijpen, uit angst voor deze overgave? Ik weet het niet, ik weet alleen dat ik het graag wil. Ik lees er veel over met een tikkeltje jaloezie, want wat moet het heerlijk zijn, om zonder na te denken te staan en te ondergaan. En in die diepe sub space te raken.

Zou dat het zijn? Zou ik het zelf tegen houden, juist door toch nog al is het maar een beetje de controle te behouden? Heeft het te maken met vertrouwen? Nee dat zeker niet, maar alles met de angst van het overnemen van mijn lichaam van mijn geest. Het ongecontroleerde, het niet van te voren te voorspellen reacties. En wellicht nog wel de grootste; de intense schaamte. Schaamte? Ja schaamte, wat er kan gebeuren als ik me helemaal laat gaan. Wellicht is dat mijn grootste blokkade.

Misschien wil ik mijn subgevoelens ook wel helemaal niet delen, misschien wil ik ze lekker voor mezelf houden, zodat niet de kans bestaat er ooit mee gekwetst te worden. ...........zucht............... Maar toch wil ik het eigenlijk ook wel delen, zodat ik me kan laten gaan