dinsdag 8 november 2011
Je huilt
Komt het door de pijn? De vermoeidheid? Genot? Of alles tegelijk? Ik maak je los uit de bondage die je hebt gedragen. De touwen laten hun sporen na op je huid. Als je los bent trek ik je tegen me aan. Je laat je tranen lopen. Ik kus je wangen, zout van de tranen. Teder, bang de gevoeligheid van het moment te verliezen. Zacht zoen ik je op je mond. Ik voel een rilling. Kou? Geilheid? Je zoent me terug. Langzaam vinden onze tongen elkaar. Het windt me op. Ik streel je huid, voel de plekken waar de touwen je het bewegen onmogelijk hebben gemaakt. Je kwetsbaarheid voelt vertrouwd, ik ga er zorgvuldig mee om. Je bent breekbaar en van mij. Ik streel je verder en je duwt je naakte lichaam tegen het mijne. Aan alles voel ik dat je me wilt, dat je zal doen wat ik wil. Mijn vingers raken je tepels aan, je gepijnigde tepels. Ze zijn nog erg gevoelig en je zucht zachtjes. Je zoent mijn nek, likt me. Mijn vingers tussen je benen. Je opent je. Nat gretig. Ik trek je bovenop me dicht tegen mij aan. Kijk je diep in je ogen. Bijna beschaamd wend je jouw blik af. Maar er is niks om je voor te schamen. Er is jij en er is ik. Er is onze verbondenheid, onze geilheid. Langzaam glijd ik in je. Je sluit je ogen, op je wang nog een traan. Dan voel ik alleen nog maar. Onze lichamen versmelten tot een geheel. Jouw gevoel is mijn gevoel. Jouw genieten is mijn genieten. Dan de climax, of weer een climax, samen, vervlochten, verbonden, verliefd.
Samen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten