zondag 20 november 2011

Overgave

Ik kreeg een sms dat ik naar een bushalte moest lopen. Pakte mijn spullen en liep op mijn rode schoenen naar de bushalte. Daar aangekomen keek ik op mijn telefoon en zag dat ik een sms had ontvangen. Ik las het bericht en vervolgde mijn weg. Bij de bewuste voordeur aangekomen belde ik aan. De deur ging open, maar was in de veronderstelling dat mijn Meester de deur zou opendoen. Maar daar stond een onbekende man voor mij. Ik schrok en kon geen woord uitbrengen. Het enige wat ik kon doen is hem aankijken en mijn hersenen maakte overuren. Sta ik hier wel goed? Hoe moet ik nu vragen of dit het juiste adres is? Maar gelukkig werd ik uit mijn lijden verlost en zei hij dat ik binnen kon komen. Shit heeft mijn Meester iemand anders geregeld om mij te domineren? Dat kan toch niet? Ik stapte naar binnen en hij vroeg of hij mijn jas aan kon nemen. Ik trok mijn jas uit en gaf deze aan hem. Ik voelde me opgelaten wist niet waar ik kijken moest en keek maar naar de grond. Ik durfde hem niet aan te kijken en er kwam geen woord over mijn lippen. Shit wat voelde ik me klein. Maar daar kwam het verlossende woord dat ik twee trappen naar boven kon lopen en daar zou ik mijn Meester aan treffen. Phfff gelukkig

Ik liep naar boven en opgelucht om hem te zien. Mijn hart ging nog steeds te keer, maar nu kon ik op adem komen. Ik keek om me heen en zag een hoop touwen, zwepen en speeltjes. Ik was echt onder de indruk van alles wat daar aanwezig was. Te veel om in één middag te gebruiken. Nadat ik wat op adem was gekomen beveel hij me om me uit te kleden. Onder toezicht oog kleedde ik me rustig uit. Elk kledingstuk belande voor me op de grond. En daar stond ik naakt op mijn rode schoenen met mijn handen op mijn rug. Een beetje uitdagend maar ook verlegen keek ik hem met gebogen hoofd aan. Draai je om, beveel hij me. En ik gehoorzaam en draai me om. Even is het stil, maar voel zijn ogen keurend over mijn lichaam gaan. Elke deel van mijn lichaam wordt gekeurd. Kniel voor me! Ik vraag of ik mijn schoenen uit mag doen. Gelukkig mag het en kniel voor hem neer met mijn rug naar hem toe. Kruip naar me toe! Achterwaarts kruip ik naar hem toe. Dan loopt hij om me heen en reik me de polsboeien aan. Doe ze om! Nadat ik ze om heb gedaan krijg ik de enkelboeien ook aangereikt en doe deze om.

Ga staan! Ik sta op en ga met mijn handen op mijn rug en benen wijd staan. Ik zie dat hij touw pakt en er wordt een borstharnas geknoopt. Dan lijd hij me naar het andreaskruis en maakt me daar aan vast. Dan pakt hij de zweep en vandaag ga ik daar kennis mee maken. Er is vandaag geen tijd voor andere zaken. De zachte stroken komen in een rustig tempo op mijn lichaam neer. Het is een lekker gevoel en voel iets van rust over me heen komen. De stroken komen steeds harder op mijn lichaam neer en pijnigen mijn borsten, buik, benen en mijn schaamstreek. Ik kan niet stil blijven staan want de slagen komen steeds harder neer op mijn lichaam. Stil staan jij! Maar dat lukt me niet. Dan maakt hij me los en beveelt me om voorover gebogen op de bok te gaan liggen. Hij bind me vast en zegt, zo nu kan je tenminste geen kant meer op. Ik slik en bereid me voor op wat komen gaat. Voel zijn handen over mijn billen gaan. Die zullen er straks wel aan moeten geloven, denk ik bij mezelf. Zijn handen gaan langs mijn dijbenen naar mijn vochtig grotje die hunkert om aangeraakt te worden. Ik probeer zijn hand naar binnen te zuigen. Toe bevredig mij, laat mij genieten, toe breng me naar mijn hoogte punt. Maar dan trekt hij zijn hand toe. Nee, nee schreeuw ik van binnen, maar de woorden komen mijn lippen niet over.

Ik merk dat hij vandaag niet van plan is om zachtzinnig met me om te gaan. Hij rommelt wat en ik probeer te kijken wat hij aan het doen is. Maar mijn hoofd zit was aan de bok en kan alleen maar naar beneden kijken. Dan voel ik de eerste klap op mijn bil neerkomen. Ik hap naar adem en probeer een gil te onderdrukken. Heb geen tijd om bij te komen want de slagen volgen elkaar in een rap tempo op. Ik hoor hem goedkeurend zeggen dat mijn billen al mooi rood kleuren, maar dat ze roder kunnen. Zonder te stoppen blijf hij mijn billen pijnigen. Dan stopt hij en streelt mijn billen en vervolgens maakt hij me los. Probeer rustig overeind te komen beveelt hij me. Ik gehoorzaam en kom overeind en sta op. Mijn benen kunnen me niet houden en voel de armen van mijn Meester om me heen. Ik probeer niet aan mijn getergde billen te denken en probeer te ontspannen maar dat lukt me niet echt.

Als ik wat op adem ben gekomen maakt hij mijn handen op mijn rug vast en doet een spreidstand vast aan mijn enkels. Hij bekijkt me aandachtig en pakt twee knijpers en zet deze op mijn tepels. Dan zie ik dat hij de zweep weer pakt. Hij slaat zonder op te warmen hard op mijn borsten en ik draai me weg om ze de volgende slag te ontwijken. Ik kronkel en kreun onder de slagen die volgen. Proberend om deze te ontwijken. Hij beveelt me om stil te staan maar dat lukt niet. Hij is het zat en maakt mijn handen en benen los en beveelt me om op mijn rug op de bok te gaan liggen. Hij maakt mijn enkels vast aan de bok en doet een balk om mijn nek. Ik kan geen kant op en het zweet breekt me uit.

Dan neemt hij een stap terug en kijkt naar mij en mijn weerloze lichaam. En ik weet wat er gaat komen mijn borsten moeten er aan gaan geloven. De eerste zweepslag daalt neer op mijn borsten en ik spartel en kreun en probeer de pijn te verbijten. Het lukt me niet en ik begin harder te kreunen en te spartelen en de tranen prikken in mijn ogen en rollen vanuit mijn ooghoeken naar beneden. Ik sla mijn handen voor mijn ogen. En dan zo ineens gaf ik me over en onderging de slagen zonder dat het pijn deed. Ik gaf me volledig over aan wat er gebeurde. Alles werd stil om me heen en voelde de slagen wel maar deze raakte me niet op de manier zoals eerder. Zo bijzonder ze intens gevoel, niet te beschrijven wat er toen gebeurde.

Hij maakte me los en begeleide me omhoog en nam me in zijn armen. Ik was zo versuft zo slap en wilde dieper in zijn omarming kruipen. En ik kwam beetje bij beetje bij mijn positieve en genoot van het gevoel. Wat een intens gevoel was dat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten