maandag 20 juni 2011

Inwoners van Sodom

Je had het beloofd. Je had beloofd dat je me zou nemen, dat je van mijn lichaam gulzig zou drinken, dat je me pijn zou doen. Je bent je belofte nagekomen. Ik had nauwelijks de tijd om mijn jas uit te trekken. Vrijwel meteen nam je me in je armen, zoende me wild. Ik wist niet dat er nog iets hoger was dan verlangen en begeerte. Het ging verder dan pure lust en rauwe seks. Het was dierlijk, primitief, op het randje af ordinair zelfs.
Twee keer, drie keer, vier keer! Ontembare, eindeloze energie...

Dit was geen vrijen, dit was geen liefde bedrijven. Dit was neuken. Het woord uitspreken alleen al bezorgt me kippenvel... Neuken. Een woord dat ik nooit zou gebruiken. Eindelijk viel mijn masker weg, eindelijk vergat ik schaamte, remmingen en blokkades. Je gaf me dan ook geen tijd om me ergens zorgen over te maken...

Je kreunde en gromde, fluisterde schunnige woorden in mijn oor. In plaats van mijn hoofd verlegen af te wenden en te zwijgen keek ik recht in je ogen en genoot ik van dit verboden gevoel. Een verbod dat ik mezelf jarenlang had opgelegd. Er knapte iets bij me. Een geestelijk maagdenvlies. Bloed vloeide en vermengde angst met genot.

Nu, meer dan vierentwintig uur later, voel ik je nog steeds... De stijve beenspieren en mijn pijnlijk gezwollen schaamlippen herinneren aan een bijna surrealistische nacht. Jij en ik... inwoners van Sodom...

Misschien, héél misschien, nee ik wil meer.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten