Kus

Je hebt me gekust op al mijn lippen. Eerst voorzichtig, plagend. Behoedzaam aftastend. Daarna met een volle mond... Twee bronnen van vochtige hitte die samensmolten. Ik probeerde al lang niet meer om mijn ademhaling onder controle te houden. Soms vergat ik in te ademen, soms wist ik niet meer hoe ik moest uitademen. Je tong kwam tevoorschijn en maakte duizelingwekkende pirouettes in mijn schoot. Ik tolde met je mee om mijn as, steeds sneller en sneller.

Niemand zal begrijpen dat dit méér was dan genot, meer dan lust, meer dan een kus. Niemand zal begrijpen dat dit meer was dan verbondenheid, meer dan liefde. Dat je niet mijn lichaam kuste maar mijn geest. Dat je dit zelfs niet hoeft te doen om me aan te raken... Dat we elkaar constant aanraken, door te zijn.

Ik kus je, mijn lief. Ik kus je overal, ik kus elk plekje op je lichaam en elk aspect van je ziel. Ook nu we fysiek niet bij elkaar zijn... Voel mijn lippen, voel ze allemaal en voel hoe ze je omsluiten.

Voel mijn kus...