woensdag 7 november 2012

Bushalte 10

Zonder jas zie ik haar nu staan, midden in de woonkamer. Het zonlicht speelt licht met de contouren van haar lichaam. Een mooie verschijning constateer ik, een zeer mooie verschijning. Zonder jas kan ik haar lijnen pas goed zien. Mooie rondingen die door haar strakke zijdezachte zwarte jurk sterk geaccentueerd worden. Afdalend naar mooie rechte benen in hoge hakken. Haar haar licht opgestoken en de rode gloed wordt sterker door het erop schijnende zonlicht. Alles staat klaar, bewust, ook al wist ik niet zeker of ze mee zou gaan. Uitgaande van wel. Ik heb alles voorbereid zodat niks ons kan verstoren. Ik steek de kaarsen aan, 5 grote dikke witte kaarsen in een sierlijke kandelaar op tafel. Ik loop naar de stereo en zet zachtjes een symfonie van Dvorak aan. Ik loop rustig naar haar toe en ga achter haar staan. Ik zeg; Steek je armen uit naar achteren…..

Ineens hoor ik zachtjes op de achtergrond klassieke muziek, iets waar ik eigenlijk helemaal niks mee heb. En het verbaast me dat ik het hoor in deze setting. Verschrikt reageer ik als ik Zijn Stem hoor; Steek je armen uit naar achteren. Mijn hart slaat 3 keer over en ik besef dat ik op de parkeerplaats ja gezegd heb, ja tegen Zijn Wil is Wet. Beduusd steek ik voorzichtig mijn armen naar achteren, direct voel ik hoe op vakkundige wijze mijn polsen vastgelegd worden in een paar zachte maar stevige boeien. De Reis begint denk ik, het giert door mijn lichaam. Alleen al de boeien brengen mij in hogere sferen van het sub zijn, ik geef me voor de tweede keer over aan deze onbekende Man. Weer zachte voetstappen die zich verwijderen, een knal, ik schrik van het harde geluid. Harder dan als mijn ogen niet geblindeerd waren geweest. Ik hoor dat er iets ingeschonken wordt, weer geschuifel van de voeten. Stilte…..Ineens voel ik prikkels onder mijn neus, ik schrik. Een tinteling van lichte speldenprikken tegen mijn huid. De sterke geur van een licht zoete champagne dweept onder mijn neus. De Stem laat zich voor het eerst weer horen en zegt; Na vanmiddag zul je definitief de Mijne zijn. Ik voel een glas tegen mijn lippen, langzaam open ik mijn mond en neem een slok van de champagne. Ik wil iets zeggen maar hoor meteen ssssst. Met mijn tong streel ik langs mijn lippen om een druppeltje champagne weg te nemen. Zijn Hand pakt onmiddellijk mijn haren vast, ik schrik hevig. Met zijn Duim strijkt hij stevig de druppels van mijn lippen…..druppels verschijnen langzaam op mijn andere lippen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten