donderdag 1 november 2012

Bushalte 8

Ik hoor dat het portier wordt gesloten en voel de beweging om mij heen. Opeens voel ik zijn Hand op mijn schouder rusten. Warm en krachtig als een vaderlijk gebaar. Ik voel de rust in mij stromen, klaar voor deze nieuwe reis. Ik hoor Hem iets zeggen over een blinddoek en bijna tegelijkertijd streelt een zachte stof mijn ogen en worden deze bedekt. Ik geef me nu helemaal over aan Hem, geen weg meer terug, zijn Wil is Wet. Ik voel hoe zijn krachtige Hand de mijne neemt en mij begeleidt. Ik besef ineens dat ik plaats moeten nemen in zijn auto. Waar gaan we heen, ik heb geen idee? Hoe lang gaat het duren? Ik heb nog geen smsje kunnen sturen dat het goed is… Ik neem gelaten plaats op de achterbank, de gordel die me wordt aangereikt doe ik op de tast om en klik hem vast. Mijn reis gaat beginnen, ik hoor het portier sluiten….. Een andere portier gaat open, hoor wat gekraak en kleding geruis. Met zachte klik hoor ik het portier sluiten. Ik voel nu pas dat de auto lederen bekleding heeft, eerst koel en nu snel opwarmend onder mijn toch al warme kruis. Sleutel gerammel, ik hoor de auto starten. Met mijn blinddoek word ik meer en andere dingen gewaar dan normaal. Geluiden worden intenser. Ik concentreer me op alle geluiden om me heen. De auto komt in beweging komt en rijdt achteruit de parkeerplek uit. We gaan op weg, maar welke weg. Ik heb geen flauw idee en laat het over me heen komen wat volgen gaat. Ik hoor de richtingaanwijzer knipperen en we rijden de weg op…

Rustig loop ik naar mijn zijde van de auto. Zij zit rustig, licht gespannen met blinddoek op de achterbank. Ik vraag me af wat er allemaal door haar hoofdje zal gaan, welke spanning ze voelt, wat ze precies voelt, de naderende extase van een nieuwe lange reis. Ik start de auto en rij de parkeerplaats af. Ik neem een andere weg dan normaal, iets langer maar wel meer ontspannend rijden. Ik kijk in de spiegel en zie dat ze rustig zit, haar oren gespitst naar de geluiden om haar heen en de concentratie op de bewegingen van de auto. Het is heerlijk om naar een plek te rijden waar je je thuis voelt. Het grote houten huis aan de rand van het bos, jaren geleden gekocht. Rustiek gelegen maar toch dicht bij de stad, een groot stuk grond, mijn eigen privacy. Een groot huis voor een man alleen, nu nog tenminste. Grote woonkamer en een ruime glaspartij naar de zuidwest zijde en uitzicht op het bos en de landerijen. 4 slaapkamers. Ruime keuken, 2 badkamers. In de tuin staat een grote houten gebouw, deels garage deels ingericht als gastenverblijf. De zon schijnt me tegemoet onderweg naar huis, het wordt een mooie dag…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten