Hij komt, toch denk ik? Hij vraagt alleen of ik er al ben. Snel kijk ik om me heen om te zien of ik een man zie lopen. Maar ja welke man zou het kunnen zijn. Ik heb geen idee, alleen die stem, donker en zwaar. Ik pak een sigaret en haal diep teugen, ik weet eigenlijk niet of ik wel mag roken, of hij rookt. Ach ja, als het niet mag dan voel ik het wel. Voelen denk ik, maar weet helemaal niet of Hij mij bevalt. Ik wacht nog even, als Hij zal komen komt Hij, anders ga ik boos naar huis, de zoveelste keer al…
Ze rookt, dat heeft ze niet gezegd, ik zal haar later erop aanspreken. Ik besluit haar nog 10 minuten extra te laten wachten, voor het roken. Dat zal haar extra aan het nadenken zetten over mijn komst en mijn sms. De twijfel zal nog harder toeslaan. Ik pak mijn telefoon en stuur nog een sms; Ik ben vertraagd, ik weet niet hoe laat ik er ben….
Mijn telefoon trilt weer, ik lees het bericht en voel meteen boosheid. Hij speelt een spelletje met me, dit pik ik niet. Hij komt niet anders zou hij me wel bellen of vertellen waarom hij vertraging heeft. Hij laat niet weten, dat zegt genoeg. Ik kijk nog een maal rond, ergens hoop ik toch Hem te zien, dat het echt is, dat……
Ik zie haar boosheid, ze staat vluchtig op en kijkt rond. Ze zal weggaan besef ik, het juiste moment om……..
Ik zoek mijn autosleutel en besluit om naar huis te gaan. Nooit meer spreek ik op deze manier af. Ik draai me om en loop richting de parkeerplaats……
Ik pak mijn jas, leg geld op de tafel voor de koffie en loop snel naar buiten, achter haar aan……
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten