Spoorwegovergang

Ik sta te wachten voor een spoorwegovergang. Mijn gedachten dwalen af en opeens overvalt het gevoel me dat ik verlang naar mijn Meester. Dat gevoel had ik op dat moment en die komen steeds terug als ik voor een spoorwegovergang sta. Ik weet precies wat ik wil, waar ik naartoe wil en met wie. Ik heb voor mezelf toegegeven wat ik wil en met wie. Die wie is mijn Meester en wat, dat gaan wij samen beleven.

Hoe vaak sta ik niet voor deze spoorwegovergang met mijn hunkerende gevoelens naar jou? Steeds opnieuw ervaar ik de mystieke aantrekking als ik voor een spoorwegovergang sta en een trein voorbij zie denderen. Mijn onderbuikgevoel bevestig deze mystieke aantrekking en zendt signalen uit tussen mijn benen die ik nu eenmaal niet kan onderdrukken. Ik hunker naar de invulling van die verlangens. Mezelf kunnen overgeven aan deze verlangens, deze heerlijke sensatie die in het diepste van mijn ziel borrelen.

Het liefst zou ik op de voorbij denderende trein willen stappen op weg naar jou. De bestemming is niet belangrijk als ik maar samen met jou op die trein zit. De reis zal naar het onbekende, het ongrijpbare zijn. Waarom smacht ik zo naar deze reis? Ik smacht erna om de sensatie te voelen, de emotie die het teweeg brengt en gevoelens die ik krijg over mijn hele lichaam en vooral in mijn geest. Ik weet maar al te goed wat het met me doet een vuur dat geblust moet worden maar wat steeds wordt aangewakkerd. Het vuur laait naar alle hevigheid weer op.

Soms gaat die trein veel te hard. Als het te hard gaat kan ik het niet bijhouden dan raak ik van slag. Maar soms wil ik zelf te snel maar weet dan dat ik vroeg of laat gekwetst word. Mijn verstand remt mij af. Zegt me dat ik voorzichtig moet zijn. Verschrik doe ik dan een stap achteruit en blijf dan voor de spoorwegovergang kijken en twijfel. Stel mezelf de vraag of dit is wat ik wil.

Ja, dit is wat ik wil. Laat me niet afschrikken door de snelheid van de trein waarop ik ben ingestapt. Ik overwin mijn angst en blijf op de trein zitten. Ik wil niet dat hij trager gaat want dan zal de reis minder de moeite waard zijn. De rit zal samen met jou de moeite waard zijn. Jij en ik, de enige passagier op deze reis. Jij kunt mijn signalen van mijn lichaam niet negeren. Mijn doel is jou te dienen, luisteren, bespeeld worden, beschikbaar zijn, genomen worden. Die verlangens kronkelen door mijn lichaam.

Ik wil samen met jou het spoor volgen in de cadans die jij aangeeft.