donderdag 15 oktober 2009

Uitkleden


Jij vindt dat uitkleden een teken van overgave is. Het tentoonstellen en aanbieden van mezelf. Me naakt maken in de meest letterlijke en meest figuurlijke zin. Mijn lichaam onthullen in haar puurste vorm is voor jou een gift. Mezelf naakt geven is alle grenzen wegnemen, mezelf aan jou overgeven. Mezelf onverbloemd overhandigen. Me naakt geven is me beschikbaar stellen voor jou. Met andere woorden, hier ben ik en ik ben van u.

Door me uit te kleden waar andere mannen bij zijn, toon ik twee dingen, dat ik van jou ben en dat ik me aanbied om genomen te worden. Jij zegt dat er dan geen grenzen zijn. Jij stelt me beschikbaar. Jij bezit mij, dus jij bepaalt alles.

Wanneer mijn kleding op de grond valt, voel ik een golf van pure overgave en geiligheid door mijn lichaam gaan en trekt naar mijn kut. Ik voel de drang van overgave, de drang om mijn ogen te sluiten, mijn mond wijd open te sperren, mijn armen langs mijn lichaam te laten hangen, mijn voeten zo ver mogelijk uit elkaar te plaatsen en luid te kreunen zodat jij mij ruw, hard en volledig kan nemen.

Maar natuurlijk blijf ik stil staan, wachtend op een bevel van jou of een van jouw gasten. Mijn naakte lichaam, jouw eigendom, staat hier, met de ogen van al die onbekende mannen die elke curve volgen, elk lichaamsdeel beoordelen dat voor genot kan zorgen, elke centimeter huid appreciëren, de vorm van mijn gezwollen heuveltje, de brede heupen, de puntige borsten met de tepels die zich vooruitdrukken als kleine knopjes die schreeuwen om bespeeld te worden.

Mijn lichaam. Jouw lichaam, jouw bezit. Alsof ik een ding ben, dat jij neemt, toon aan jouw vrienden waar jij mee pronkt en waar je trots op bent. Trots dat ik mij als slet kan presenteren. Maar jij zal pas trots zijn als ik het verdient heb. Verdienen door deze mannen te dienen, door absoluut perfect voor hen te zijn. Door hen voldoening te geven zoals ze nog nooit voldaan zijn geweest. Door de gewillige, ongeremde, schaamteloze maar uitermate sletterige vrouw te zijn die ik kan zijn. Met niets minder zal jij tevreden zijn.

Ik sta hier naakt en voel ik de vingers over mijn lichaam en beginnen mij te onderzoeken. Een wijsvinger op mijn tepel. Een duim die de lijn tussen je gezwollen kut lipjes volgt. Mijn lippen spreiden zich snel door de zachte aanraking. Mijn kut lipjes glinsteren van mijn eigen geiligheid. Mijn kut lipjes smeken om gespreid te worden en strak gespannen te worden rond een grote harde paal. Om het even welke harde paal. Ik sta haast hulpeloos maar niet vastgebonden. Een test om te zien of ik er in slaag mijn lichaam in te houden. Een test om te zien of ik mijn lichaam kan overgeven aan de aanrakingen, inspectie en een blijk van volledige onderwerping en aanvaarding.

Het is duidelijk hoe opgewonden ik ben. Ik kan amper mijn ogen open houden. Ik heb zoveel zin om ze te sluiten en al mijn andere zintuigen alle aandacht te geven. Ik voel hoe een hand mijn billen strelen, hoe een vinger afdaalt in mijn bilspleet, mijn natte spleet, nog een teken van mijn opwinding.

Mijn lichaam, jouw lichaam, is niet in staat te verdoezelen hoe ik op deze onderdanigheid reageer, hoe het is om zo behandeld te worden. De aanvaarding bezit te zijn en een speeltje te zijn.

Onder die zachte aanrakingen, rollen rillingen over mijn lichaam. Mijn tepels reageren door nog harder te worden, zoals ze altijd zijn wanneer ik geil ben. Mijn adem word onregelmatig. Vingers, handen, nagels, duimen en wijsvingers, allemaal bespelen ze mijn lichaam. Overal over mijn gehele lichaam op de meest willekeurige plaatsen.

Terwijl ik probeer me te concentreren op één aanraking, één hand, één man, voel ik de overdaad en verdrink ik in de ontelbare strelingen, niet in staat te genieten van ook maar één van die aanrakingen. Deze mannen zijn hier om van mij te genieten. Ik kan enkel ondergaan en ik doe wat er van mij wordt verlangt.

Ik kijk opzij naar één van de mannen die dicht bij mij staat en ik zie zijn half slappe paal. Zoals steeds aarzel ik. Zo zeker als ik ben over mijn onderdanigheid, zo onzeker over het nemen van initiatief. Mag ik zijn paal aanraken? Mag ik het vastnemen? Strelen? Rukken? Moet het? Is hij reeds boos omdat ik er nog steeds niet mee ben begonnen? Of moet ik wachten op zijn bevel? Of jouw bevel?

Ik aarzel nog wat langer en leg dan mijn vingers rond zijn nu stijve paal. De aanraking vult mij met de schaamteloze drang erdoor geneukt te worden. De zachte huid die ik snel naar achter trek voelt natuurlijk en bekend aan.

1 opmerking: