maandag 31 augustus 2009

Ik worstel


ik worstel met mezelf
nog meer om wie ik ben
ik worstel met mezelf
nog meer dan met hem
kan ik me laten gaan
wil ik me overgeven
ga ik genieten
of blijf ik worstelen met mezelf uit angst
de mooiste dingen kunnen gebeuren als ik mezelf laat gaan
er zullen mooie dingen gebeuren als ik de controle overgeef

zondag 30 augustus 2009

Heb genoten


Ik overviel mijn Meester met het feit of hij zin had om langs te komen. Hij was druk doende thuis en zei eigenlijk geen ja maar ook geen nee, maar dat hij graag de was wilde weg strijken en nog een hoop moest doen. Ik sms’te terug, duidelijk weet waar ik sta. Had alles opgeruimd en was naar bed gegaan om wat tv te gaan kijken. Een hele tijd later kreeg ik een sms’je terug tot hoe laat ik op zou zijn?, waarop ik zei, totdat jij er bent. Rond half 1 stond hij voor de deur en ik deed open. Ik liep naar de slaapkamer. Wilde op mijn knieën gaan vallen om me zo aan te bieden, maar toen pakte hij me beet en begon me te strelen en te zoenen. We hebben heerlijk gevreeën. Jeetje hij kan zo heerlijk vrijen. Heb genoten. Het was fantastisch.... meer dan fantastisch

Te laat

Ik moest om 6 uur bij mijn Meester zijn. Door omstandigheden kon ik 6 uur niet halen. Ik sms’te hem dat ik later zou komen en dat ik hem zou sms’en als ik in de auto zou zitten. Om iets voor 6-en sms’te ik mijn Meester dat ik in de auto zat en dat ik over 25 minuten bij hem zou zijn. Ik had echt geprobeerd om op tijd te komen maar kon gewoon niet weg gaan. Ik wist dat ik daar straf voor zou krijgen en terecht. Dat had ik verdient. Afspraak is afspraak en je dient op tijd te komen, helemaal bij je Meester. En je mag best weten dat ik me er niet prettig bij voelde dat ik te laat kwam. Ik houd er zelf ook niet van als mensen te laat komen. En dan nota bene mijn Meester laten wachten is toch wel heel erg ongehoorzaam. Om iets voor half 7 kwam ik bij hem aan. Ik belde hem of ik mijn auto in de garage mocht parkeren. Hij kwam aanlopen en had eigenlijk verwacht dat hij zou zeggen dat ik weer rechts om keer kon maken, maar gelukkig deed hij de garage open en ik parkeerde de auto. Ik stapte uit en durfde hem niet aan te kijken omdat ik wist dat hij heel boos zou zijn. Ik liep achter hem aan naar binnen.

Op het moment dat hij de deur achter me sloot beveel hij me uit te kleden en in de gewenste huiding plaats te nemen. Zijn toon van zijn stem voelde als een dolk steek in mijn hart. Ik voelde me nog kleiner worden dan ik al was. De tranen sprongen in mijn ogen. Maar ik had het zelf veroorzaakt en dat weet ik ook. Maar deze impact had ik niet verwacht. Hij liep verder naar de kamer en kwam even later weer terug met mijn collar en deed deze om en bevestigde de riem eraan. Hij trok me mee naar de kamer en beveel me om in de huiding te gaan zitten. Met een doordringende stem maakte hij me duidelijk dat hij dit niet tolereert en dat ik daar voor straf zou krijgen. Het raakte me zo erg dat de tranen over mijn wangen rolde. Ik dacht bij me zelf, waarom ga je nu huilen je hebt dit zelf veroorzaakt had dan gewoon op tijd gekomen dan was dit niet gebeurt. Had ik dan gedacht dat ik hier gewoon mee weg kon komen? Misschien wel gezien de rede waarom ik te laat kwam, maar te laat is te laat. En dat wordt nu eenmaal niet getolereerd.

Ik voelde me zo klein zo verschrikkelijk klote. De woorden raakte me harder dan ik had verwacht. En dat is natuurlijk ook de bedoeling zodat ik geen tweede keer meer te laat kom. Mijn Meester stapte op en liep naar de keuken om wat te drinken voor hemzelf in te schenken. Hij riep me en ik ging op handen en knieën naar de keuken. Ik dacht eerst dat ik mijn eten uit een bak moest eten omdat ik bij mijn Meester zou eten. Maar daar aangekomen zag ik gelukkig niets staan alleen een lege fles midden in de keuken op de grond. Hij zei dat ik een volle op het balkon moest pakken. Ik kroop naar buiten en keek snel rond om te kijken of ik niet gezien zou worden. Maar ik zag geen mensen en kroop snel door en pakte een fles en kroop snel weer naar binnen. Hij beveelt me om in de hoek te gaan zitten in de gewenste huiding. Ik kroop naar de hoek en ging in de huiding zitten. Even later kwam mijn Meester op de bank naast mij zitten. Zijn betoog over ongehoorzaamheid ging door en voelde me kleiner en kleiner worden. Ik voelde me echt een hele slechte sub, dat ik het niet waard ben om mijn Meester te mogen dienen. De tranen stroomde over mijn wangen. Wilde niet dat mijn meester dat zou zien, maar dat was een illusie. Tuurlijk zag mijn Meester de tranen.

Toen zei mijn Meester dat hij wat uit de auto wilde hebben en dat ik dat moest gaan halen. Zijn auto stond voor de deur aan de overkant van de weg iets naar rechts. En dat ik dat alleen gekleed met mijn collar mocht gaan halen. Ik schreeuwde van binnen dit wil ik niet, dit ga ik niet doen, neee. Maar de woorden werden in mijn mond gesmoord, omdat ik niet weer ongehoorzaam wilde zijn om deze opdracht niet uit te voeren. Hij stond op en beveel me om mee te kruipen naar de deur. Echt mijn gedachtes waren op volle toeren bezig om dit te verwerken. Schreeuwde, nee ik wil dit niet, dit doe ik niet, neee asjeblieft doe me dit niet aan. Ik wil alles doen maar dit niet. Asjeblieft Meester, ik wil dit niet, neeeee. Maar durfde het niet over mijn lippen te krijgen. Bij de deur aangekomen kreeg ik de autosleutel en vroeg me te gaan staan. Hij vroeg me of ik wist waar de auto stond en ik herhaalde het. Hij haalde de deur van het slot en deed de deur een stukje open en keek me aan. Echt ik moet doodsangst hebben uitgestraald. Ik was echt bereid om voor hem naar buiten te gaan. Wilde mijn fout zo graag weer goed maken. Wilde hem dienen, behagen, laten zien dat ik toch een goede sub kan zijn, Ik schreeuwde en schreeuwde maar het geluid kwam niet mijn lippen over. Het enige wat ik over mijn lippen kon krijgen was wat ik precies uit de auto moest halen. Met een klap ging de deur weer dicht en hij zei, dacht je nou werkelijk dat ik jou zo in je eentje over straat zou laten lopen. En ik moet je eerlijk bekennen ik had dat echt gedacht dat hij me dat zou laten doen en ik zou het ook hebben gedaan. Dank u Meester dat ik niet naakt naar buiten hoefte.

zaterdag 29 augustus 2009

Jij en ik

Ik kwam jou tegen
Jij begrijpt mij
Jij voelt mij aan
Jij hoort me terwijl ik zwijg
Jij voelt mij terwijl ik er niet ben
Jij neemt mij zoals ik ben
Omdat ik ben
Omdat ik van jou ben

vrijdag 28 augustus 2009

Hou me vast


In je ogen vind ik rust, in je armen ben ik mezelf.
Vertrouwen maakt controle overbodig.
Bij jou durf ik me over te geven.
Mezelf toe te staan zwak te zijn.
Omdat ik weet dat je me niet zult loslaten.

donderdag 27 augustus 2009

Je geest


Je geest is sneller dan je gevoel
Geef je gevoelens de tijd en de ruimte die ze nodig hebben

woensdag 26 augustus 2009

Jezelf

Een klein meisje in de grote wereld,
Een wereld dat van haar te veel verlangt.
Te veel in de zin van voorkomen,
Een netjes uiterlijk,
Rokjes die niet te kort mogen zijn,
Maar ook dat ze voor haar zelf opkomt,
Dat anderen haar zien staan,
Veel mannen zullen haar een bitch vinden.
Ze zullen denken, dat dit meisje precies weet wat ze wil,
En ook altijd krijgt wat ze wil

Maar wat niemand weet, is dat dat meisje,
Dat kleine meisje,
Heel hard haar best moet doen,
Om te gemoed te komen, aan het beeld dat anderen van haar hebben,
Het beeld van die jonge zelfstandige vrouw,
Die vrouw die weet wat ze wil,
En krijgt wat ze wil.
Die jonge vrouw die druk is, het leven te leden,
Zoals ze denkt dat men haar het liefst ziet.

Wat ze hierin vergeet, of nooit heeft mogen leren,
Is dat het niet gaat om al die anderen,
Maar dat het gaat om wie zij is.
Dat ze kan zijn wie ze wil zijn,
Dat ze kan zijn zoals ze wil zijn,
Dat ze zo is, zoals ze is,
Alleen dat al accepteren is al moeilijk genoeg.
Jarenlang is ze geweest zoals ze dacht dat men haar graag zag.

Nu pas, nu pas leert ze dat ze mag zijn zoals ze wil zijn,
Dat ze zichzelf mag zijn,
Dat ze zichzelf kan zijn.
Het is moeilijk,
Het gaat dan ook met vallen en opstaan.
Iemand leuk vinden, maar toch weer denken,
Wat vindt hij van mij.
Telkens weer die onzekerheid,
Onzeker om wie ze is bij hem.

Onzeker om wie ze is bij een ander,
En waarom?
Omdat ze vergeet dat ze is wie ze is,
Ze is zichzelf,
Bij hem, moet ze dan ook zichzelf kunnen zijn.
Weer die teleurstelling,
Vind ik dan nooit de man bij wie ik pas?
Jij past niet bij een man meisje,
De man past bij jou, als jij jezelf kunt zijn bij hem.

Helemaal jezelf, deze jonge vrouw,
Maar ook het kleine meisje,
Hij moet je aan kunnen voelen,
Hij moet bijna kunnen vertellen wat er met je is,
Voor je ook maar iets hebt gezegd.

Je moet weg willen kruipen bij hem,
Je wilt weg kruipen bij hem.
De vlinders in je buik moeten heftig fladderen,
Maar het moeten geen nachtvlinders zijn,
Juist van die kleurige vlinders,
Vlinders die passen bij jou,
Zoals hij bij jou past.
Past hij bij jou, dan pas jij bij hem.

Jezelf zijn in een grote wereld,
Een wereld die veel van je vraagt,
Veel van je verlangt.
Een wereld waarin je nooit hebt geleerd je gevoel uit te spreken,
Een wereld waarin jij je vreemde voelt.

Behalve bij Hem,
Die ene Meneer, die jou jezelf laat zijn,
Die het geduld met je heeft,
Die je leert van jezelf te houden,
Te houden van jezelf om wie je bent
Jij meisje, wie dat meisje is,
Diep van binnen,
Verscholen achter de muur.

Maar hij kan zo door de muur heenlopen,
Waardoor hij steeds kleiner wordt.
Misschien niet zo snel, als hij en zij zouden willen,
Maar wat ze samen hebben,
Is zo bijzonder,
Is niet te beschrijven.
En dat wat ze samen hebben,
Zoeken ze ook bij anderen,
Want wat de Meneer en het kleine meisje samen hebben,
Is bijna compleet,
Alleen de vlinders, de vlinders zijn er niet.

Toch houdt de Meneer ziels veel van het kleine meisje,
En zij, zij houdt ook van hem.
Moeilijk is dat wel voor haar,
Toch weet ze, dat er 1 plek is,
Waar ze kan zijn wie ze wil zijn,
Sterker nog, waar ze mag zijn wie ze is.
En wanneer ze is wie ze is,
Is ze kwetsbaar, enorm kwetsbaar,
Juist dat is zo eng,
Juist dat is waar ze bang voor is,
Om kwetsbaar te zijn.
Wanneer je nooit geleerd hebt,
Om je bloot te geven, is het heel moeilijk,
Om je open te stellen.

Bij Hem kan ze dat,
Want Hij voelt haar aan.
Waren alle mannen maar zo,
Dan was het veel makkelijker.
Wanneer ze gewoon zichzelf is,
Wanneer ze gewoon zichzelf kan zijn,
Wanneer ze gewoon is wie ze is,
Dan komt de rest ook vanzelf…

Voor iedereen kun je wegrennen in het leven,
Dat is makkelijk,
Alleen er is 1 iemand,
Voor wie je nooit kunt vluchten,
Die er altijd is,
Daarom moet je met diegene leren leven

Leven zoals jij dat prettig vindt,
Leven zodat jij gelukkig bent
Met diegene voor wie je nooit weg kunt rennen,
Ben jij zelf

Wees wie je bent,
Wees jezelf
Want met jezelf moet je,
Je hele leven lang
Door dezelfde deur kunnen.

dinsdag 25 augustus 2009

Jij

Jij plaagt me, jij speelt met me,
jij daagt me uit, jij gebruikt me,
jij slaat me, jij streelt me,
jij zoekt mijn grenzen.
jij laat mijn muren verdwenen,
ik kan alleen maar mezelf zijn,
mezelf aan je geven, ik ben vrij.
Jij houdt me stevig vast,
jij laat me niet alleen.

Waar ben je?

maandag 24 augustus 2009

Luister


Luister naar je hart
die stem is niet zo hard
maar een ding is zeker
je hart is wel de duidelijkste spreker

zondag 23 augustus 2009

Kwetsbaar


Eigenlijk ben ik ook maar een kwetsbaar meisje
Zomaar een meisje
Heel gewoon

Een meisje dat liever niet spreekt over ons
Liever spreekt over samen
Delen

Liever ziet dat je mij, zo in mij naaktheid
In de ogen kunt kijken
Oprecht

Eerlijk durft te zijn
Tegenover een kwetsbaar meisje
Openstellen

Liefde tonen doet niets af aan dominantie

zaterdag 22 augustus 2009

Pijn


Ik denk dat mijn Meester toch gelijk heeft. Stom, mijn Meester heeft altijd gelijk ook al heeft hij het niet. Moet nog een hoop leren. En dat klopt ik moet ook nog een hoop leren. En al denk ik dat ik alles goed denk te doen, zal er altijd wel weer iets zijn dat ik toch fout zal doen. Ik wil het allemaal zo goed doen. Mijn Meester behagen, dienen, onderdanig zijn en onderwerpen aan hem dat het zo pijn doet als hij me zegt dat ik iets niet goed doe. Dan raakt me dat zo erg dat de tranen over mijn wangen rollen. Soms denk ik wel eens is dit wel goed voor mij, kwel ik mezelf er niet te veel mee? Echt antwoord kan ik daar niet op geven omdat ik het gewoon niet weet. Wat ik wel weet is dat ik zo intens ervan geniet. Dan zal het wel goed zijn, denk ik. Dit gevoel hoort bij het groei proces. En ik wil dit zo graag. Er zullen altijd dingen gebeuren die ik niet leuk vind. Maar daarin tegen gebeuren er weer dingen die de minder leuke dingen doen vervagen als sneeuw voor de zon. En dat is juist het mooie ervan.

Laatst waren we samen en kon ik voor mij gevoel zo weinig hebben. Kon mijn lichaam minder pijn verdragen. Bij het minst geringste zat ik al te piepen dat het pijn deed. Tenminste dat gevoel had ik. Ik weet ook wel dat je de ene keer meer kan hebben dan de andere keer, maar ik heb dan weer het gevoel dat ik gefaald heb tegenover mijn Meester. Ik ben misschien wel te streng voor mezelf, ben ik te veel bezig om alles goed te doen. Misschien doe ik het wel goed, maar voor mezelf niet goed genoeg. Het is allemaal zo tegenstrijdig, maar het belangrijkst is dat ik er van geniet.

Diezelfde dag had ik dat gevoel wat ik de vorige keer ook voelde. Het bijna flauw vallen, een soort subspace zoals mijn Meester het noemt. Het zette niet door maar voelde het wel opkomen. Dat gebeurde toen ik met mijn armen vastgebonden aan de kettingen stond en een spreidstand tussen mijn benen had. Totaal weerloos. Ik zou straf krijgen omdat ik niet had gehoorzaamd. Ik had niet gekropen toen ik wat moest halen terwijl dat wel zo moet. En ik had diverse malen jij gezegd in plaats van u. Ik zou als straf zweepslagen krijgen. En het rare is die pijn vind ik heerlijk. Dat doet zo veel met me. Zowel geestelijk als lichamelijk. Op het moment dat het gezegd werd voelde ik dat gevoel opkomen. Maar het zette niet door, misschien omdat ik te zacht werd geslagen omdat mijn Meester dacht dat ik niet veel kon hebben omdat ik daarvoor zo lag te piepen of het waren er te weinig. Het is stom dat ik dit zeg, want dit word tegen me gebruikt. Let maar op…..

vrijdag 21 augustus 2009

Kwetsbaar


Ik zeg stomme dingen als ik me kwetsbaar voel. Vandaag zit ik in een dipdag. Ik heb hele diepe gevoelen voor mijn Meester, maar weet niet goed wat ik daar mee moet... Weet geen raad met mezelf. Huil om het minste geringste. Laat degene niet toe waar ik het meeste van houd. Maar kan tegen hem niet zeggen wat ik werkelijk voel. Ik moet hier zelf uit zien te komen, maar ik weet niet of het ooit wel gaat lukken. Wil er nu ook geen oplossing voor vinden, stop het maar ver weg en ik zie wel. Maar dit alles laat me nu zo kwetsbaar voelen. En om me te wapen tegen dit alles zeg ik stomme dingen. Het enige wat ik dan alleen maar wil is geruststelling. Het komt wel goed meisje. Alleen ben ik niet bij machten om er om te vragen. Waarom is het zo moeilijk om gewoon even om die armen te vragen, gewoon te zeggen ik heb je nodig...

donderdag 20 augustus 2009

Vandaag


Vandaag is het dan zo ver. Zal ik me helemaal aan jou kunnen geven. Omdat ik dat zo graag wil, omdat jij het wilt, omdat het gewoon zo voelt. Ik weet hoe jij het hebben wilt en geeft daar graag aan toe.

We hebben in een café afgesproken. Als jij binnenkomt zie jij de verlangende blik in mijn ogen. Het verlangen om me te laten gaan. Jij stapt op je af. Geef me een zoen op mijn mond en knijpt ondertussen zachtjes in mijn tepels. Een kreun kun ik nog net onderdrukken. Dan ga je zitten, heel dichtbij me. Je legt jouw hand op mijn been, zodat ik jou goed kan voelen en jij kijkt mij strak aan. Je ziet wat het mij doet. Je bestelt een bier voor jezelf en voor mij een rode wijn. We beginnen een gewoon gesprek, maar toch voelen we allebei de spanning. Soms geef jij mij een kus, waarbij jij mij zachtjes in mijn lip bijt. Soms knijp jij even in mijn been, streel jij mij, of raak jij mijn tepels voorzichtig aan. Het rustig blijven zitten en iets drinken is een kwelling voor mij, en voorspel voor jou. Dan kijk jij in mijn ogen. En vraag of ik met je mee durf, of ik mij echt kan laten gaan, of ik helemaal van jou wil zijn voor de rest van de avond. Ik hoef niet na te denken, en ik knikt alleen maar.

Bij jou thuisgekomen kleed jij mij langzaam uit. Dan doe jij mij de boeien om en een blinddoek. Jij bindt mij vast aan de stoel. Ik zit comfortabel, maar bent ook kwetsbaar. Ik kan niets meer tegen jou doen. Jij ziet hoe opgewonden ik daarvan word. En plaag mij. Jij kust mij stevig op de mond. Laat jouw handen over mijn lichaam gaan, je krast me met jouw nagels, bijt in mijn tepels, raak af en toe bijna per ongeluk mijn lipjes aan. Dan laat je mij even alleen, jij wilt nog wat dingen pakken en kleed je om. Wat jij precies doet kan ik alleen maar raden. Maar ik vertrouw je genoeg om te weten dat het goed is, dat het past, dat je niet te ver met mij zal gaan.

Met je andere kleren voel jij je anders. Geiler, dominanter ook. Jij streelt mij met een zweep, laat het metaal van wat klemmetjes voelen, merk dat ik smelt onder jouw handen en mijn tepels harder worden. Dat ik meer mezelf laat gaan. En zo heb jij dat graag. Jij wilt alles met me kunnen doen. Jij wilt voelen dat ik van jouw ben. Jij wilt dat ik voel wat dat betekent...

woensdag 19 augustus 2009

Aftellen


Nog en paar uurtjes en ik ben weer bij hem.
Het kan mij niet snel genoeg gaan.
Ik verlang naar hem.
Wil mijn lichaam tegen hem aanvleien.
Zijn handen voelen over mijn lijf.
Zijn armen om me heen.
Vertellen dat ik hem heb gemist.
Ik wil dat hij met me speelt, me plaagt.
Wil zijn meisje zijn.
Van hem zijn.

Dat u bestaat


Dat ik u heb leren kennen
dat u het met me mag doen
wat u wilt
jeetje wat is dat fijn

Dat u bestaat
dat ik zo vaak
niet naar u toe kan
en u nog minder naar mij
dat doet diep van binnen
heel erg veel pijn

dinsdag 18 augustus 2009

Gekwetste gevoelens


Gekwetste gevoelens kunnen uiteindelijk
meer pijn doen dan de felste pijn van een zweep

maandag 17 augustus 2009

Eisende

Ik zie hem al grijnzen als hij dit heeft gelezen. Ik hoor hem zeggen..., pas op meisje, met wat je zegt, je geeft nu bijna alles uit handen. En ja, ik weet het maar toch doe ik het. Zeggen kan ik het altijd, en als het me niet bevalt kunnen we er altijd over praten, maar dan heb ik al straf geïncasseerd. Maar dat risico wil ik dan wel lopen. Ik wil dat we groeien, wil mijn grenzen verleggen, onze grenzen verleggen. Soms zou hij best wel eisende mogen zijn dan hij nu is. Ik wil dat hij veeleisender wordt. Meer van me verlangt. Meer van me eist. Me dwingt om dingen te doen waar ik bang voor ben. Zo erken ik dat ik erg graag van hem wil zijn, omdat hij het wilt en omdat ik van hem ben.

zondag 16 augustus 2009

Overgave

Overgave kan je niet afdwingen. Overgaven is wat moet groeien. Overgave is een cadeau…. aan elkaar. Overgave kan voor mij alleen als je elkaar durft te vertrouwen, jezelf bloot durft te geven, respect hebt voor elkaar en als je allebei echt wil. De één ontvangt en geeft daardoor rust en maakt het dan mogelijk dat de ander zichzelf durft te zijn. Ik ben van mening dat je overgave niet kan afdwingen of kan nemen. Het begint met het geven van beide kanten.

Liefde

Het klinkt misschien raar maar ik geniet echt van wat er met me wordt gedaan. Dat ik door mijn Meester word pijn gedaan of word vernederd. Dat me mijn rechten word ontnomen. Dat ik mijn totale overgave schenk. Ik vind het heerlijk dat hij me op het verkeerde been zet, me zit te plagen. Slimmer is dan mij, dat ik het spel niet doorziet. Telkens een stap voor is. Ik vertrouw hem blindelings, ik zal alles voor hem doen wat hij van me zou vragen. Ik zal bang zijn, het in me broek doen, maar uiteindelijk zal ik het voor hem doen omdat ik hem vertrouw. Hem duidelijk maken dat ik hem mijn overgave schenk en laten weten, ik ben van jou, en doe dit voor jou. Is dit niet een intensere vorm van liefde? Ik ben van mening van wel.

zaterdag 15 augustus 2009

Ontneem me


Ontneem me de macht
Ontneem me de adem
Ontneem me mijn krachten
Ontneem me mijn rechten
Bind me
Blinddoek me
Over-Meester me

Heb me lief…

vrijdag 14 augustus 2009

Vertrouwen

Meester: Hoe weet je dat jij mij kan vertrouwen
Ik: Dat weet ik niet, maar dat is nou vertrouwen

donderdag 13 augustus 2009

Jezelf zijn

Jezelf zijn is niet zo moeilijk.
Maar om volledig jezelf te zijn en niet telkens maar een deel van jezelf te zijn of te laten zien, daar is vertrouwen voor nodig.
En iemand die jou volledige waardeert en accepteert.
Pas dan is er de ruimte om jezelf te zijn.
Zowel voor de onderdanige als de dominante partij.

woensdag 12 augustus 2009

Hier ben ik


Als mijn Meester binnenkomt
Loop hij zonder wat te zeggen naar me toe
Hij kijkt me doordringend aan, ik sla mijn ogen toe
Hij duwt zich dichter tegen mij aan
Terwijl zijn hand in mijn haren kruipt

Hij fluister zacht in mijn oor, ik bezit jou
Je laat me los en draai je om en laat mij achter
Ziet in je ooghoek hoe je mij verslagen achter laat
Ik dacht dat ik een kus zou krijgen, maar tevergeefs

Je gaat zitten en kijk naar mij op een afstand
Knik je hoofd en zegt dat ik me moet uitkleden
Ik kleed me uit om me zo aan te bieden
Zonder dat er nog een laag tussen ons in zit
Althans tussen jou en mij

Ik toon mijn naakte lichaam verlegen maar zeker
Ik doe het. Het is niet durven, het is niet overwinnen
Maar ik kijk alleen maar weg
Niet dat ik bang ben voor mijn naakte lichaam
Ik wil alleen dat je naar me toe komt

Ben niet bang, want ik bied me aan
Ik ben zeker van mezelf, want ik wil dit
Maar ik kan het je niet brengen
Jij moet het nemen
Ben niet zeker van wat er dan volgt

Wat ik ook doe
Het is geen uitnodiging
Geen startsein
Het is simpel zeggen
Hier ben ik

dinsdag 11 augustus 2009

Verliezen

Elke keer als ik op weg naar huis rijd nadat ik bij mijn Meester ben geweest, blijf bij mij de angst om hem te verliezen. Dit komt omdat ik een nare ervaring heb gehad met mijn vorige meester. Ik was in de veronderstelling dat we wat bijzonders samen hadden, maar op de ene andere dag was het over. Geen afscheid, geen uitleg helemaal niets. Dus ben ik steeds bang dat mijn Meester ook zomaar kan verdwijnen. Het is helemaal niet nodig dat weet ik ook wel. Mijn Meester is helemaal weg van mij en ik van hem, maar het gevoel zit toch in mijn hoofd.

Misschien lijkt het er nu op dat ik de touwtjes in handen wil houden. Ja, ik weet wel waarom dat is, straks gaan al die gevoelens en emoties met me op de loop en heb ik het niet in de hand, maar dat is toch juist waar ik naar verlang, dat hij dat in de hand heeft en ik me eraan kan en durf over te geven. Kan er voor weglopen of kan de angst aangaan, maar heb besloten om dit gevoel niet te laten overheersen. Ik heb besloten er voor te gaan, mezelf in het diepe te gooien zoals het zo mooi heet.

Dus heb ik mijn Meester laten weten dat hij de volgende stap moet bepalen en dat niet aan mij moet overlaten want dat die dan niet wordt gezet. Ik geef mijn wil in zijn handen, hij bepaald wat de volgende stap zal zijn. Ik vertrouw erop dat elke stap een bewuste keuze van hem zal zijn waar ik aan toe ben.

maandag 10 augustus 2009

Vervallen schuur


Ergens tussen de weilanden, vervallen stallingen, een oude boerenschuur. Schoorvoetend ga ik naar binnen. Een krakende poort. Het is er donker, enkel lichtbundels door het kapotte dak. Resten hooi op de grond. Roestige ijzeren ringen in de houten balken. Ik steek mijn handen boven mijn hoofd door denkbeeldig touwen en word omhoog getrokken. Opeens is daar weer die drang om mijn kleren uit te trekken. Ik wil naakt zijn, die steeds terugkerende fantasie, vastgebonden zijn in een oude schuur, betast worden door vreemde handen. Ik schrik van mezelf. Ik pluk aan de knoopjes van mijn blouse, maar ik durf niet eens mijn borsten te ontbloten. Plotseling dat onbekend geluid, de spanning word je teveel. Met knikkende knieën sta ik dan weer buiten in het daglicht.

zondag 9 augustus 2009

Trofee


Ik sta met mijn blote billen tegen de ruwe bast van een oude boom. Mijn polsen op mijn rug vastgebonden. Mijn blote voeten zijn ook vastgebonden. Het regent zachtjes. Ik voel de regendruppels neerkomen op mijn gezicht. Mijn naakte borsten blinken in het licht van de brandende zon. Mijn doorweekte onderbroekje ligt als een vod om de grond. Heel in de verte onverstaanbare stemmen. Nog verder weg het geluid van een drukke snelweg. Het zicht is belemmerd omdat mijn hoofd naar achteren is vastgebonden aan mijn haren en heb hierdoor geen zicht op mijn omgeving en op de naderende personen waarvan de voetstappen nauwelijks hoorbaar zijn. Kennissen van mijn Meester, nog nooit eerder ontmoet. Ik ben door het lot de trofee van deze middag. Als prooi ben ik hier vastgezet voor de winnaars van de jacht. Ik ben zenuwachtig, een beetje bang zelfs, maar ook een beetje geil. Het is mijn beurt om straks hardhandig door de opgewonden meute genomen te worden.

zaterdag 8 augustus 2009

Tell me about it


Waar droom jij van?
Wat wilde je altijd al uitproberen?
Wat zijn je diepste wensen, gedachten, verlangens?
Wat je deelt moet je ook willen gebruiken

vrijdag 7 augustus 2009

Opdracht


mijn Meester heeft me een opdracht gegeven
ik heb hem een keer verteld dat ik bi-schierig ben
nu heb ik de opdracht gekregen
om een vrouw te zoeken
die met mij mijn eerste bi ervaring wil doen
ik vind het heel spannend
hoe moet ik een vrouw benaderen
wat moet ik tegen haar zeggen
en kan ik wel de liefde met haar bedrijven
het is tenslotte mijn eerste ervaring
heb nog nooit met een vrouw gezoend
laat staan haar bevredigd
durf ik wel het initiatief te nemen
of laat ik dat aan haar over
in mijn fantasie neem ik de leiding
maar zal ik dat ook in het echt doen
wat voor vrouw moet het zijn
beter gezegd wat voor soort vrouwen
vind ik aantrekkelijk
mijn zoektocht is vandaag begonnen
het zal niet makkelijk zijn
maar ga mijn best doen
ik moet mijn Meester op de hoogte houden
hoe de voortgang in mijn zoektocht is

Straf

Hij stapte uit bed en hoorde hem rommelen maar kon niet zien wat hij aan het doen was. Naar een tijdje krijg ik mijn collar om en mijn polsbanden. Hij beveelt me om te gaan staan. Hij maakt me vast aan de ketting zodat ik geen kant op kan als ik straf krijg. Ik zag dat hij de flogger pakte. Hij kwam voor me staan en vroeg of ik Spaans kon. Ik zei nee Meester. Duits?, ja Meester, Frans?, nee Meester. Engels?, ja Meester. Ok, je krijgt straf en wel 100 zweepslagen. Je gaat de eerste 20 zweepslagen in het Engels tellen en bij elk 10 tal steek je jouw tong uit. Bij verkeerde taal tellen beginnen we overnieuw en bij elke verkeerde getal beginnen we overnieuw maar worden de zweepslagen verdubbeld. Het tellen in het Engels tot 20 ging me goed af. Toen stopte hij en vroeg me hoeveel ik er nog moest en ik zei 80 Meester. Ok, dan gaan we de slagen die we nog moeten doen van achter na voren tellen maar dan wel in het Nederlands. Gelukkig, Nederlands gaat me beter af dan Engels. Hij nam zijn houding aan en sloeg me en ik zei 80. Dat is niet goed subje, zei mijn Meester. Het moet 79 zijn. Ik kromp in elkaar van ellende. Voelde me klein en nietig, kan ook niets goed doen. Kan geen eens tellen. We begonnen weer overnieuw. De eerste 20 gingen goed, gelukkig. Daarna werd ik los gemaakt en hij beveelt me om op mijn rug op bed te gaan liggen met mijn benen opgetrokken en knieën uit elkaar. Ik zag dat hij een rijzweep in zijn handen had. Ik kreeg de eerste klap en zei 21 gelukkig dat had ik goed en bij 30 stak ik mijn tong uit. Bij 40 stopte hij en hij zou de resterende slagen zelf tellen. Ik een hoog tempo kwamen de slagen op mijn lichaam terecht. Ook mijn klit werd niet overgeslagen. Dit deed meer pijn dan al die andere die op mijn lichaam terecht kwamen. Hij stopte bij 120 en vroeg me hoeveel ik er nog moest krijgen. Ik zei 80 Meester. Mijn Meester zei wil je nu de 80 of straks als we buiten zijn maar dan zullen het er 40 zijn. Ik zei, wat u wilt Meester. Dan worden het er 40 en die zullen op het strand gegeven worden. Ik dacht nee ik wil ze niet buiten krijgen maar ja ik heb niets te willen, moet het ondergaan. Mijn Meester kwam boven op me liggen en begon me te zoenen en streelde mijn lichaam.

Afspraak

Ik had de opdracht gekregen om mijn Meester te wekken. Moest hem wekken in mijn mooiste lingerie. Liet mezelf binnen en ontdeed mezelf van mijn kleding. Pakte mijn collar van de grond en liep naar zijn slaapkamer waar hij nog lag te slapen. Hij lag met zijn armen bovenop het dekbed, dus ik moest zijn arm optillen om het dekbed van hem af te trekken. Ik kroop onder het dekbed en zoende zijn lichaam en hij ontwaakte uit zijn slaap. We streelde elkaars lichaam en we zoende elkaar innig en drukte mijn lichaam tegen hem aan. Hij rolde me op mijn rug en ontdeed mij van mijn lingerie en lag naakt onder hem op bed. Zijn handen gleden of mijn lichaam en streelde elk deel van mijn lichaam. Zijn handen dwaalde af na mijn schaamstreek en streelde mijn lipjes. Zijn vingers drongen moeiteloos bij me naar binnen omdat ik zo opgewonden was en begon me te vingeren. Niet veel later voelde ik zijn heerlijke tong op mijn klit, ik smolt onder zijn aanraking. Ik stond op exploderen zo opgewonden was ik. Ik wilde hem voelen zijn hele lichaam wilde ik voelen. Maar er kwam abrupt een einde aan omdat hij zich op zijn rug draaide. Hij beveelt me om zijn hele lichaam met mijn tong te bewerken en mocht geen stukje overslaan. Mijn tong ging via zijn hals naar zijn linkerarm en zo terug naar zijn rechterarm om een spoortje speeksel achter te laten op zijn huid. Zijn huid smaakte zout van zijn zweet van die nacht. Het spoortje speeksel vervolgde zijn weg naar beneden, eerst zijn linker been om vervolgens af te dwalen naar zijn rechter been. Om vervolgens neer te strijken bij zijn schaamstreek. Zijn lul was al stijf geworden. Ik had hem niet onberoerd gelaten. Was trots op mezelf, trots dat ik deze uitwerking op hem heb. Ik kuste zijn ballen en begon deze te likken. Likte zijn lul en nam zijn eikel in mijn mond en begon er zachtjes op te zuigen. Nam zijn lul zover ik kon in mijn mond en mijn tong ging langs zijn eikel. Ik hoorde dat er een diepe zucht zijn mond ontglipte. Hij genoot zichtbaar en dat gaf mij een goed gevoel. Voelde me zijn subje, zijn bezit. Trots dat ik hem dit genot kon geven. Zo uit het niets werd ik aan mijn haren naar boven getrokken. Ik schrok wat had ik verkeert gedaan. Mijn Meester genoot toch? Hij zei dat ik zo goed begon met zijn hele lichaam te verwennen, maar uiteindelijk alle aandacht aan zijn lul bestede. Ik voelde me klein worden voelde dat ik gefaald had en ik dacht dat ik zo goed bezig was. Maar ik moet niet denken ik moet goed luisteren wat hij zegt. Moest zijn hele lichaam verwennen en niet alleen zijn lul. Hij was boos en dat kwam hard aan. Hij zei dat ik straf had verdien en dat ik mijn plaats naast het bed moest innemen. Je weet de houding en ja die wist ik. Ik ging naast het bed op mijn knieën zitten. Benen uit elkaar zodat ik altijd toegankelijk ben voor mijn Meester en mijn handen open gedraaid op mijn benen en hoofd gebogen.

donderdag 6 augustus 2009

Het zwarte touw


Ik parkeer mijn auto op de afgesproken plek. De parkeerplaats ligt er verlaten bij. Er staat nog één auto geparkeerd. Als ik uitstap zie ik je staan. Ik herken je meteen. Het kan niet missen. Het zwarte touw in jouw hand is goed zichtbaar in het zonlicht. Ik loop naar je toe met geheven hoofd zoals je hebt opgedragen. De warme blik in jouw ogen schenkt mij voldoende vertrouwen om jou zoals afgesproken mijn polsen aan te bieden. In de voetgangerstunnel naar de uitgang houden we halt. Ik kan me niet verweren als jouw handen onder mijn rok verdwijnen. Als ik jou seconden later volg richting daglicht blijft mijn witte slipje in de voetgangerstunnel achter op het zwarte asfalt. Ik ben zenuwachtig, maar het knellende touw om mijn polsen herinnert mij aan het machteloze gevoel waar ik zo naar verlang.

woensdag 5 augustus 2009

Half woord

Mijn Meester heeft altijd maar een half woord nodig om te begrijpen wat ik voel, ervaar of wil ervaren. Ik snap het niet dat dit kan. Of hij heeft gewoon die gave, zoveel mensenkennis of ik ben zo doorzichtig. Ik weet het niet maar vind het wel bijzonder. Als hij uitspreekt wat ik niet verwoorden kan over mijn gevoel en hoe ik het ervaar dan begint mijn lichaam te tintelen. Net of hij dan onder mijn huid kruipt. Ik voel me dan zo één met hem. Ik heb het gevoel dat ik geen geheimen voor hem kan hebben. We kennen elkaar nu maar heel kort en hij weet al meer dan menig ander. Hij krijgt het voor elkaar. Hoe? Geen idee.

Verborgen gevoelens

dinsdag 4 augustus 2009

Jij kijkt


Jij kijkt naar mij, naar mijn blote lijf met mijn opwindende borsten. Jij kijkt naar mij, hoe ik mijn dijen spreid me schaamteloos laat bespieden. Jij kijkt hoe ik mijn vochtige vingers proef van mijn eigen geiligheid. Ik wroet, ik knijp terwijl jij naar mij kijkt. Dan opeens verlies ik de controle. Mijn lichaam gaat een eigen leven leiden. Dan sluit ik mijn ogen en mis ik dat jij op hetzelfde moment samen met mijn komt.

Ik ben sub

ik ben een sub
ben daar nog niet zo heel lang achter
niemand weet dat ik zo ben, behalve mijn man
ik schaam me er niet voor dat ik zo ben
maar ik zal het ook niet met andere delen
wat heeft het voor zin, het is iets van mij
iets van mijn Meester en mij
ik sta ermee op en ga ermee naar bed
ben er veel mee bezig

voor de buitenwereld ben ik net zo als ieder ander,
van binnen ben ik een sub
die ervan houd
om gedomineerd te worden
die het heerlijk vind
om geslagen te worden
die als ze niet snel gehoorzaamd
een tik in haar gezicht krijgt
die het fijn vind om straf te krijgen

maandag 3 augustus 2009

Pijn


Pijn
kan eenvoudig
bestreden of verzacht worden
door middel van
meer en meer pijn

Wat ik zoek

Tja wat zoek ik, dat is een hele moeilijke vraag.
Na lang nadenken ben ik erachter dat ik het heel belangrijk vind dat ik gewaardeerd word om wie ik ben. Ik wil dat mijn Meester in me investeerd, me leert kennen, me bemind, me koesterd en lief hebt. Ik zoek een Meester die me help zoeken naar het geen waarnaar ik verlang. Ik zoek een Meester die geduldig is met me, de weg wijst en opleid tot een goede sub. Ik zoek een Meester waar ik, die niet door brute kracht maar door overwicht en overredingskracht, me volledig aan wil geven.

zondag 2 augustus 2009

De juiste woorden


Soms ben ik op zoek naar woorden om duidelijk te maken wat ik voel.
Niet om het alleen duidelijk te maken voor mezelf
Maar ook naar jou
Ik krijg de juiste woorden niet te pakken
Krijg de juiste klemtoon niet over mijn lippen
Maar niets lijkt weer te geven wat ik van binnen voel
De angst, het verlangen. De moed der wanhoop en de zoete pijn.
Ik kan mijn eigen boodschap niet in woorden vatten.
Mijn gedachte is wat mijn stemgeluid (nog) niet opbrengen kan.

zaterdag 1 augustus 2009

Uitdagen

We liepen van de week terug uit de stad. We hadden die dag samen gespeeld. Toen vroeg ik aan mijn Meester of ik hem uitdaagde. Hij vertelde mij dat hij hier opdat zelfde moment ook aan dacht. Hij zei dat ik daar af en toe mee bezig ben. Ik zei tegen hem dat ik me daar ook van bewust was en ben. En dat verontrust mij. Ik wil helemaal niet uitdagen, mede om het feit dat ik het gevoel heb dat ik de touwtjes in handen heb. Dat ik bepaal hoe het spel gaat verlopen. En dat wil ik niet. Ik wil me klein voelen, weerloos, machteloos en de volledige controle kwijt zijn. Dat is wat ik wil.

Ik ben bang dat dit gedrag tussen mijn Meester en mij in komt te staan. En dat het misschien tot een breuk zou kunnen leiden. Dit is nergens op gebaseerd maar dat is mijn gevoel. Mijn Meester heeft er nog niets over gezegd, maar we kennen elkaar nog niet zo heel lang. Dus we hebben er nog niet echt over gesproken. Maar het is wel een gevoel wat ik heb. Maar ik wil ook helemaal niet uitdagen, weet ook niet goed waarom ik het doe.

Ik weet dat ik me kan geven. De tweede keer dat we aan het spelen waren werd ik op een gegeven moment dissy. Ik voelde dat ik van de wereld aan het afglijden was. Dat ik elk moment mijn bewustzijn zou verliezen. Mijn Meester was even weggelopen en ik dacht, ik moet dit volhouden me sterk houden, maar dat lukte niet. Toen mijn Meester weer terug in de kamer kwam zei ik dat ik dissy was. Hij keek naar me en zag dat ik met mijn ogen begon te rollen. Hij maakte me snel los en lag me op bed. Ik schaamde me, wist niet wat me over kwam. Hij zei dat hij het wel wist dat ik in een soort subspace terecht gekomen was. Maar we waren net bezig hoe kan ik zo snel daar in terecht komen. Ik ben nog nooit in een subspace geweest. Hij dacht dat alles nu los kwam en dat ik me kon laten gaan en dat ik op dat moment ervaarde waar ik zo naar verlangde. Misschien heeft hij gelijk, maar op dit moment voel ik het niet zo.

Misschien dat ik daarom na deze gebeurtenis hem ben gaan uitdagen om zo de controle te hebben. Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat ik dat niet wil. Dus ik hoop dat hij dit gedrag uit me weet te halen. Het uit me probeert te slaat. Mmhh, slaan, krijg ik toch mijn zin. Dubbel allemaal…