maandag 17 augustus 2009
Eisende
Ik zie hem al grijnzen als hij dit heeft gelezen. Ik hoor hem zeggen..., pas op meisje, met wat je zegt, je geeft nu bijna alles uit handen. En ja, ik weet het maar toch doe ik het. Zeggen kan ik het altijd, en als het me niet bevalt kunnen we er altijd over praten, maar dan heb ik al straf geïncasseerd. Maar dat risico wil ik dan wel lopen. Ik wil dat we groeien, wil mijn grenzen verleggen, onze grenzen verleggen. Soms zou hij best wel eisende mogen zijn dan hij nu is. Ik wil dat hij veeleisender wordt. Meer van me verlangt. Meer van me eist. Me dwingt om dingen te doen waar ik bang voor ben. Zo erken ik dat ik erg graag van hem wil zijn, omdat hij het wilt en omdat ik van hem ben.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten