Verliezen

Elke keer als ik op weg naar huis rijd nadat ik bij mijn Meester ben geweest, blijf bij mij de angst om hem te verliezen. Dit komt omdat ik een nare ervaring heb gehad met mijn vorige meester. Ik was in de veronderstelling dat we wat bijzonders samen hadden, maar op de ene andere dag was het over. Geen afscheid, geen uitleg helemaal niets. Dus ben ik steeds bang dat mijn Meester ook zomaar kan verdwijnen. Het is helemaal niet nodig dat weet ik ook wel. Mijn Meester is helemaal weg van mij en ik van hem, maar het gevoel zit toch in mijn hoofd.

Misschien lijkt het er nu op dat ik de touwtjes in handen wil houden. Ja, ik weet wel waarom dat is, straks gaan al die gevoelens en emoties met me op de loop en heb ik het niet in de hand, maar dat is toch juist waar ik naar verlang, dat hij dat in de hand heeft en ik me eraan kan en durf over te geven. Kan er voor weglopen of kan de angst aangaan, maar heb besloten om dit gevoel niet te laten overheersen. Ik heb besloten er voor te gaan, mezelf in het diepe te gooien zoals het zo mooi heet.

Dus heb ik mijn Meester laten weten dat hij de volgende stap moet bepalen en dat niet aan mij moet overlaten want dat die dan niet wordt gezet. Ik geef mijn wil in zijn handen, hij bepaald wat de volgende stap zal zijn. Ik vertrouw erop dat elke stap een bewuste keuze van hem zal zijn waar ik aan toe ben.