Ik zeg stomme dingen als ik me kwetsbaar voel. Vandaag zit ik in een dipdag. Ik heb hele diepe gevoelen voor mijn Meester, maar weet niet goed wat ik daar mee moet... Weet geen raad met mezelf. Huil om het minste geringste. Laat degene niet toe waar ik het meeste van houd. Maar kan tegen hem niet zeggen wat ik werkelijk voel. Ik moet hier zelf uit zien te komen, maar ik weet niet of het ooit wel gaat lukken. Wil er nu ook geen oplossing voor vinden, stop het maar ver weg en ik zie wel. Maar dit alles laat me nu zo kwetsbaar voelen. En om me te wapen tegen dit alles zeg ik stomme dingen. Het enige wat ik dan alleen maar wil is geruststelling. Het komt wel goed meisje. Alleen ben ik niet bij machten om er om te vragen. Waarom is het zo moeilijk om gewoon even om die armen te vragen, gewoon te zeggen ik heb je nodig...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten